Als ik ouders spreek in baden waar ze niet bij de lessen mogen kijken, ervaar ik twijfel bij hen over of het wel veilig is om nu naar zwemles te gaan. Laatst had ik een moeder aan de telefoon die letterlijk zegt dat ze het ‘nu niet veilig vindt haar kind zwemles te laten volgen’. Als reden noemt ze dat zij niet mag kijken. Lees: op de tribune zitten achter glas waar je drie gangen voor door moet lopen en twee trappen op. Ik vraag waar haar twijfel precies zit en dan zegt ze ‘wat nou als er wat gebeurt, als mijn dochter bijvoorbeeld valt in de les?’. Voor haar gevoel kan ze daar normaal gesproken -op de tribune achter glas op 3,5 meter hoog, drie gangen door en twee trappen af, schoenen uitdoen en door de douches rennen- nog een beetje toezicht op houden.
We praten over haar ervaringen met het naar school brengen van haar dochter en ze legt uit dat ze daar de kinderen op het schoolplein gedag zeggen en de juf ze vanaf daar meeneemt de school naar de klas. Vice versa als school voorbij is. Wanneer ik vraag of ze dat ook spannend vindt, is het stil… (voor de oplettende lezer, we praten nu over de angsten van mama). Haar angst zit echter specifiek bij de zwemles. Haar dochter zit in badje 2 waar op 90 cm wordt gelest, is watervrij en komt altijd met veel plezier naar de zwemles. Ik leg mama uit dat wanneer kinderen vallen in de les, wij hen gewoon laten liggen en we wel zien als de les klaar is of we alle kinderen nog hebben. Mama is even stil…
Natuurlijk doen we dat niet! Wij zijn vakmensen die ons werk heel serieus nemen. We vinden het geweldig om met kinderen te werken en hen dingen te leren. Zwemdocent is een serieus vak waar je gediplomeerd voor moet zijn. We worden er niet rijk van, maar des temeer geeft het ons voldoening als de kids met veel plezier leren. Heb vertrouwen in ons, lieve ouders van het hele land! Ook al kan je nu niet kijken bij de les, wij doen nog steeds ons stinkende best en geven met veel plezier zwemles. Daar is namelijk niets aan veranderd. We kunnen het leerlingvolgsysteem best wat beter bijhouden, iets vaker uit onszelf contact met jullie zoeken en als een kind verdrietig is extra aandacht besteden aan een paar woorden aan de ouders na de les. Maar heb alsjeblieft vertrouwen in ons vakmanschap en durf los te laten.
Kinderen voelen de spanning van ouders en koppelen die aan de gebeurtenis waar de spanning bij hoort. Zwemles in dit voorbeeld. Sommige kinderen moeten even wennen en zijn kort verdrietig. Durf eens in de spreekwoordelijke spiegel te kijken. Misschien moet je dan toegeven dat jij het spannender vindt dat je kind. Dat is oké, maar weet dat je kind niet is geholpen met deze stress. Heb vertrouwen in de docenten, ga lekker veel vrij zwemmen zodat je ziet wat je kind allemaal al kan. Dat geeft vertrouwen. Misschien durf je wel te zeggen hoe spannend jij het zelf vindt. Zwemles kost tijd, neem die tijd en durft het los te laten.
Deze blog verscheen eerder op zwembadbranche.nl.
